Sanay ako ng nakikinig lang, tanggap lang ng tanggap ng sinasabi ng tao. Di ako mahilig magsalita masyado.
Bakit kung kailan ako natutong magsalita, parang pader lang ang kausap ko?
Karma lang siguro ito. Di ko kasi napagmasdan ang ginagawa para sa akin nung simula.
Bagong drama lang. Parang dama ko kasi na baka malungkot ang kaarawan ko. Joke lang.
OK, I'll stop. Hahaha, I'm not used to writing in Filipino.
hahahaha kewl ate hogzzz!! kengkoy parang bulol tuloy ako basahin dahil di ako sanay na ganyan ka...
ReplyDeleteI remember your line in Our town that you need to translate in tagalog!!
"Hindi ka na kumakausap sa iba." =p (tama ba?)
Hahaha, di bagay no? =P
ReplyDeleteYaaaak... Hanggang ngayon, nakakalimutan ko pa rin kung alin yung tamang sentence for that sa "Our Town", hahahaha! =)
wak na ikaw lungkot sa berdey mo. dami kami nagmamahal sa iyo :)
ReplyDelete"hindi ka na kumakausap ng iba." aylavet! hahaha.. bulol rin ako nung binasa ko tong entry mo. pero ipagpatuloy mo ang mabuting gawi nang pagmamaster sa wikang filipino. nyahahaha. adbans hapi birdie. labyu.
ReplyDeleteAw... thanks, Teena!
ReplyDeleteHahaha, maski ako bulol pa rin pag binabasa ko. Holy kamote, "hindi ka na kumakausap ng iba." WAHAHAHA! Labyu too, Mims!
ReplyDelete